Vincent kende Henri de Toulouse-Lautrec (1864-1901) van zijn studietijd aan het atelier bij Fernand Cormon en raakte bevriend met hem. Toulouse-Lautrec had zijn atelier op de hoek van rue Tourlaque en de rue Calaincourt, vlakbij het appartement van Vincent en Theo. Vincent ging vaak naar de wekelijkse bijeenkomsten met kunstenaars die Toulouse-Lautrec bij hem thuis organiseerde. Toulouse-Lautrecs minnares, de kunstenares Suzanne Valadon (1865-1938), herinnerde zich:

“Ik herinner me dat Van Gogh naar onze wekelijkse bijeenkomsten kwam bij Lautrec. Hij arriveerde met een zwaar doek onder zijn arm, zette het in een hoek neer, maar wel goed in het licht, en wachtte tot we hem wat aandacht gaven. Niemand merkte hem op. Hij ging tegenover ons zitten, de blikken peilend, nauwelijks deelnemend aan het gesprek. Dan kreeg hij er genoeg van en vertrok met zijn nieuwste werk. Maar de week daarna kwam hij terug en begon het hele ritueel weer van voren af aan.” 

Alhoewel er weinig bekend is over de vriendschap tussen Vincent en Toulouse-Lautrec moeten zij in de eerste maanden van 1887 intensief hebben samengewerkt. Toen Vincent uit Parijs weg ging in februari 1888, schreef hij Toulouse-Lautrec vermoedelijk vanuit Arles nog eens, maar voor zover bekend schreef die nooit terug en kwam er dus geen correspondentie tot stand. De vriendschap was echter geenszins over. Toen Vincent in Auvers-sur-Oise woonde en in juli 1890 zijn broer in Parijs bezocht, kwam Toulouse-Lautrec hem daar speciaal opzoeken en hadden ze veel plezier met elkaar. Ook schreef hij na het overlijden van Vincent aan Theo dat Vincent een goede vriend van hem was geweest.  

Theo kocht in 1888 het werk Poudre de Riz, waarschijnlijk op aanraden van Vincent. Het bevindt zich nu in het Van Gogh Museum in Amsterdam.